Na maandenlange training, onder de bezielende leiding van Wim, mochten wij dan eindelijk afreizen naar Nijmegen. De meeste mensen van onze trainingsgroep hadden gekozen voor de trein. Op station Soest-Zuid zag je al heel veel mensen op hardloopschoenen. De trein binnenstappende kreeg je direct een formulier in de handen gedrukt van de BAV-loop. De mensen uit Baarn zaten dus ook al in de trein.
In Utrecht moesten wij natuurlijk overstappen. Dan zie je nog meer mensen op hardloopschoenen! In de trein naar Nijmegen was het al reuze gezellig met alleen maar hardlopers!
In Nijmegen aangekomen liep je in een grote file richting de start. Men start daar in groepen. Wij starten allemaal zo’n beetje in de laatste groep. Al verder lopende kom je langs de kramen waar je de tas af kon geven. Je krijgt dan een nummer dat op jou startnummer wordt geplakt. Vervolgens loop je verder richting jou startvak en duurt het nog wel ca 1 uur voordat je daadwerkelijk gaat hardlopen. Om niet te veel af te koelen hadden veel mensen zich heel sierlijk in een vuilniszak of plastic regencape gestoken! Ook waren er die een oude trui of jas aan hadden gedaan om toch een beetje warm te blijven.
Dan gaat op een gegeven moment de hekken van jou startvak open. Al wandelende, onder de gezellige klanken van een slagorkest, ga je richting de startlijn. De overtollige “merk”-kleding wordt weggegooid. Kleding die nog goed te gebruiken is, wordt verzameld en gaat naar Het Leger des Heils. Eenmaal bij de startlijn aangekomen kan je direct gaan hardlopen en JOU tempo gaan lopen. Dit was heel apart te ervaren aangezien er duizenden mensen meelopen! Dus geen geduw of iets dergelijks.
Op onze startnummers waren onze voornamen gedrukt. De toeschouwers zagen dus jou naam staan en moedigden jou met je voornaam aan. Fantastisch was dit!!
De eerste kilometers waren vlak en daarna kwamen natuurlijk wel de “heuvels”!!! Dus, kleine pasjes omhoog!! Wanneer je dan naar voren keek zag je de mensen omhoog gaan in allemaal verschillende kleuren van shirts en aan beide kanten zag je de mooie bomen met hun schitterende verkleurende bladeren! Prachtig om te zien!! Overal stonden mensen om ons aan te moedigen en hier en daar een bandje, pianist of muziekbox. Ongemerkt neem je dus de zevenheuvelen. Het hele parcours was een grote herfstfoto!!!!! Zo mooi.
De laatste 3 km kom je weer in Nijmegen en dan staan er wel HEEL erg veel mensen en muziekboxen, GEWELDIG!!!! Je gaat ongemerkt steeds harder lopen.En dan ga je door de finish! Dit is een waanzinnig gevoel en geeft heel veel voldoening. Je hebt het volbracht!
Vervolgens wandel je rustig door en kom je weer langs de kraam om je tas op te halen.
Prima geregeld allemaal. Ondanks zovele mensen kwamen wij toch allemaal bekenden van onze trainingsgroep tegen. Dan is het even ervaringen uitwisselen en napraten en nagenieten. Vervolgens hebben wij (Sietske, Sandra, Adelheid, Steven (mental-coach) en ondergetekende) in Nijmegen nog even een hapje gegeten en zijn wij aan de terugreis begonnen. Voor een enkeling was deze wel heel vermoeiend, en ja dan doe je even de oogjes toe.
Het was een geweldige, gezellige en schitteren dag. Ik kan het een ieder aanraden.
Jantje Manden
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten